توقیع

به نام خداوند بخشنده مهربان 

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن مَشى إلى مَسجِدٍ يَطلُبُ فيهِ الجَماعَةَ كانَ لَهُ بكُلِّ خُطوَةٍ سَبعونَ ألفَ حَسَنةٍ ، و يُرفَعُ لَهُ مِن الدَّرَجاتِ مِثلُ ذلكَ ، و إن ماتَ و هُو على ذلكَ وكَّلَ اللّه ُ بهِ سَبعينَ ألفَ مَلَكٍ يَعُودُونَهُ في قَبرِهِ ، و يُؤنِسُونَهُ في وَحدَتِهِ ، و يَستَغفِرُونَ لَهُ حتّى يُبعَثَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم : هر كه براى شركت در نماز جماعت به مسجدى رود ، براى هر قدمى كه برمى دارد هفتاد هزار حسنه منظور شود و به همان اندازه درجاتش بالا رود و اگر در آن حال بميرد ، خداوند هفتاد هزار فرشته بگمارد كه در قبرش به عيادت او روند و انيس تنهايى او باشند و تا زمانى كه برانگيخته شود برايش آمرزش طلبند. 

[. بحار الأنوار : 76/336/1 .] 

به نام خدا

جانا به غریبستان چندین به چه می‌مانی

بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم

یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی

گر نامه نمی‌خوانی خود نامه تو را خواند

ور راه نمی‌دانی در پنجهٔ ره-دانی

بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس

با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی

ای از دل و جان رسته دست از دل و جان شسته

از دام جهان جسته بازآ که ز بازانی

هم آبی و هم جویی هم آب همی‌جویی

هم شیر و هم آهویی هم بهتر از ایشانی

چند است ز تو تا جان تو طرفه تری یا جان

آمیخته‌ای با جان یا پرتو جانانی

نور قمری در شب قند و شکری در لب

یا رب چه کسی یا رب اعجوبه ربانی

هر دم ز تو زیب و فر از ما دل و جان و سر

بازار چنین خوشتر خوش بدهی و بستانی

از عشق تو جان بردن وز ما چو شکر مردن

زهر از کف تو خوردن سرچشمه حیوانی

 مولانا

به نام خدا 

امام حسن علیه السلام: التفكُّرُ حَياةُ قَلبِ البَصيرِ…

انديشيدن، مايه زندگى دل شخص با بصيرت است. 

بحار الأنوار: ۷۸ / ۱۱۵ /۱۱ 

به نام خداوند بخشنده مهربان

^{رسول گرامی اسلام نقل است که فرمود:
«همانا که بزرگترین ایه در قرآن کریم ایة الکرسی است،کسی که آن را قرائت کند، خداوند تعالی فرشته‌ای را بر می‌انگیزد و به سویش می‌فرستد که نیکی‌هایش را تا روز پس از آن لحظه ای که ایة الکرسی را قرائت نموده است،می‌نویسد».}

(منهج الصادقین، ج2،ص94) 

به نام خداوند بخشنده مهربان

موعظه لقمان به فرزندش…
وقتی نماز میخوانی قلبت را حفظ کن، وقتی سر سفره ای هستی حلقت را حفظ کن، وقتی به خانه مردم رفتی چشمت را حفظ کن، وقتی به میان مردم می روی زبانت را حفظ کن.

مواعظ لقمان باب چهارم…